هزار چشمه‌ی نور می‌جوشد از دلم

نمی‌دونم اخرین مطلب غیرموضوعی که اینجا گذاشتم چی بود و کی بود و حال و هوام چطور بود. نمیدونم چند وقت ازش می‌گذره. فقط می‌دونم این دوهفته گذشته، برای من یه عمر بود. به اندازه‌ی یه زندگی کامل و مستقل. یه زندگی‌ای که من رهاش کردم و گزینه‌های پنجمم توش ساخته شد، که به شمار آدمای قشنگ‌ زندگیم اضافه شد، که یه روز تمامش رو با رفیقِ عزیزتر از جان گذروندم و جون گرفتم برا ادامه و چیزی که نمیدونم باید بگمش یا نه، ولی آروم شدم. یه آرامش ژرف و دوست‌داشتنی.

حالا می‌تونم بگم این روزا حالم واقعا خوبه. حالم خوبه و سکوت شنونده داره برام سنگ تموم میذاره..