هزار چشمه‌ی نور می‌جوشد از دلم

دست راستم، از بازو تا نوک انگشتا، نداشتنشو حس می‌کنه. حس انتزاعی نه‌ها. نه. حس واقعی. همون‌قدر واقعی که وقتی آب‌ جوش میریزه روت، دستتو می‌کشی. شاید به خاطر همینه که دلم میخواد سمت راستم همیشه یکی باشه. این جوری کمتر این "کم داشتنش" رو حس می‌کنم. که بعد از مدت‌ها وقتی کنارش می‌خوابم، کل وزنشو می‌ندازه رو دست راستمو، من یه شب راحت می‌خوابم. 

حالا نشستیم، لش کردم روش و در حیاط بازه و هوای خوشگل این روزای پاییزی رو می‌بلعیم و آهنگای مورد علاقه‌م رو گوش می‌دیم. 

کاش می‌شد با تو ازدواج کرد..